Ik stel me voor dat Cheap Charlie’s ergens in de vorige eeuw een nette, goed georganiseerde winkel was. Een begrip in Greenpoint, de noordelijkste wijk van Brooklyn. Cheap Charlie’s was vermoedelijk een ijzerwarenhandel met, als het zo uitkwam, wat goedkope huishoudelijke artikelen. Charlie zelf was waarschijnlijk een goedgemutste, oudere Amerikaan die alle huisvrouwen bij naam kende en achter de toonbank een pot lolly’s had staan voor de buurtkinderen.

Afgelopen week was ik kind aan huis bij Cheap Charlie’s. De winkel die het ooit moet zijn geweest bestaat al jaren niet meer. Hetzelfde geldt – zo vrees ik – voor de goedgemutste Charlie. Achter de toonbank staat nu een tenger Indiaas mannetje.

De Cheap Charlie’s van nu is gespecialiseerd in alles. Echt alles. Volgens het enorme, mosterdgele bord boven de winkel kun je er terecht voor speelgoed, huishoudelijke artikelen, beauty- en gezondheidsproducten, keukengerei, cosmetica en loterijtickets, maar daarmee doet Cheap Charlie’s zichzelf danig tekort.

‘A Willy Wonka’s chocolate factory of assorted crap’, omschrijft een vaste klant de winkel op recensiesite Yelp treffend. De ruimte is van boven tot onder volgebouwd met stellagekasten die samen een doolhof van kleine, spannende gangetjes vormen. Iedere centimeter in de winkel wordt benut en zelfs ín de schappen wordt gestapeld. Als je een snijplank zoekt, moet je jezelf eerst door een stapel ovenschalen, gieters, koffiefilters en afdruiprekjes heen werken. Al kun je het ook aan de man achter de toonbank vragen. Ik heb hem al meerdere malen binnen een seconde de meest uiteenlopende producten zien lokaliseren. Een eierwekker? Linkerpad, middelste schap, onder de Teenage Mutant Ninja Turtles-koektrommels.

De eerste keer dat ik in Cheap Charlie’s rondliep, vond ik het een avontuur. De veertiende keer was het een opgave. Toch blijf ik terugkomen. Ik moet wel want het ‘garden apartment’ (lees: een kelderwoning mét ramen) in Greenpoint waar mijn vriend en ik een week geleden zijn ingetrokken, had toen we de sleutel kregen nog niks behalve vieze muren en hondenharen in de koelkast.

En aangezien de volledige huisraad die we in ons hele volwassen leven bijeen hebben verzameld in dozen op een Eindhovense zolder staat, moest alles opnieuw worden gekocht.

Voor ons bed, een bank en de tafel trokken we naar Ikea, die sinds een paar jaar ook in New York is neergestreken en die afgezien van een killer view op de skyline van Manhattan en het Vrijheidsbeeld, identiek is aan die in Amsterdam. Maar voor alle andere dingen schuimden we – bij gebrek aan een Amerikaanse Hema – de volgestapelde schappen af. Dankzij Cheap Charlie’s hebben we nu een redelijk functionerende keuken. Al durf ik niet te beloven dat ik er morgen niet weer sta.

deze column verscheen op 6 augustus 2014 in carrière van nrc.next